Musisz spróbować, aby się o tym przekonać!
Jestem w wykształcenia położną z ponad 10-letnim stażem pracy w zawodzie nauczyciela akademickiego na kierunku położnictwo Wydziału Medycznego Uniwersytetu Rzeszowskiego. Swoją pracę rozpoczęłam jeszcze na studiach jako wolontariusz w Dziecięcym Szpitalu Klinicznym w Lublinie, przez cały czas czynnie angażując się w prace studenckiego koła naukowego przy Katedrze i Zakładzie Pielęgniarstwa Społecznego, Wydziału Pielęgniarstwa i Nauk o Zdrowiu AM w Lublinie.
Od samego początku obszarem moich zainteresowań zawodowych był noworodek. Właśnie ta dziedzina nauki skłoniła mnie do podjęcia kształcenia specjalizacyjnego i prowadzenia badań w tym obszarze.
Dlatego też zaproponowałam Komisji Naukowej Fundacji Mustela, w której zasiadała prezes Stowarzyszenia Dobrze Urodzeni - Katarzyna Oleś projekt, którego celem miała być ocena stopnia stresu i stylów radzenia sobie z nim rodziców dzieci z problemami zdrowotnymi, które podczas hospitalizacji w OITN i oddziale patologii noworodka, były kangurowane. Mając nadzieję, że w niedalekiej przyszłości, projekt ten przyczyni się do wypracowania skutecznych mechanizmów obejmujących kompleksową opieką rodziców dzieci hospitalizowanych i zagwarantuje im oczekiwane wsparcie stosowne do ich potrzeb.
Pomimo przygotowanych dużo wcześniej planów naukowych (pomysł zrodził się jeszcze w 2013r), wniosek projektu napisałam i złożyłam w ostatniej chwili (nie ominęły mnie przy tym poważne problemy na łączach internetowych), nie mając zbyt dużych nadziei na pozytywne dla mnie rozstrzygnięcie konkursu. Byłam przekonana, że w Polsce jest dużo chętnych koleżanek – badaczy, tak samo zainteresowanych pozytywnym rozstrzygnięciem konkursu.
Ale jakie było moje zdziwienie kiedy zadzwoniła do mnie Pani Anna Serafin z Fondation Mustela w Polsce, z informacją o rozstrzygnięciu zwycięskiego projektu w pierwszej edycji badania w dziedzinie położnictwa. Pamiętam to jak dzisiaj – wracałam do domu samochodem, było późno, zimno i do tego padał rzęsisty deszcz, a moje emocje sięgnęły zenitu, do tego stopnia że musiałam zjechać z drogi żeby …... ochłonąć.
Wydawało mi się, że jest to wręcz nieprawdopodobne, podczas kontynuowania jazdy samochodem powtarzałam sobie że może coś źle usłyszałam?!, że chyba nie chodzi o mnie, tylko w ogóle o rozstrzygnięcie konkursu. Dopiero w 100% utwierdziła mnie informacja e-mailowa potwierdzająca przyznanie mi stypendium na badania w dziedzinie położnictwa w 2015r.
Cóż mogę powiedzieć, miniony rok był dla mnie bardzo dynamiczny, obfitujący w dużo podejmowanych przez mnie inicjatyw, ale udział w projekcie był dla mnie wspaniałą przygodą i zupełnie nowym doświadczeniem.
Koleżanki Położne – spełniajcie swoje marzenia, ten projekt jest naprawdę dla każdej z Was, dzięki niemu możecie poznać wielu wspaniałych ludzi, zawrzeć ciekawe znajomości, a przede wszystkim wnieść swoją cegiełkę w poprawę opieki nad matką i dzieckiem, którego to Wy będziecie autorkami.
Przygoda jest fascynująca, serdecznie polecam ją każdej z Was. Jest tylko jedno ale – musisz spróbować żeby się o tym przekonać !!!!
Serdecznie pozdrawiam, i mocno trzymam kciuki za każdą z Was !!!
Barbara Zych